Οι ευεργετικές ιδιότητες της μουσικής φαίνεται ότι επιδρούν ακόμη και στα έμβρυα.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Ελσίνκι διαπίστωσαν ότι τα έμβρυα όχι μόνο ακούν στη μήτρα τη μουσική από το περιβάλλον, αλλά επιπλέον, χάρη σ’ αυτήν, παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανάπτυξη στον εγκέφαλο.

Μάλιστα η θετική επίδραση της μουσικής σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη του εγκεφάλου συνεχίζεται μέχρι την ηλικία των τεσσάρων μηνών.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η περίοδος ανάμεσα στην 27η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και τον έκτο μήνα μετά τη γέννηση του παιδιού παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του συστήματος της ακοής. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «PloS ONE».

Είναι γνωστά για τις ευεργετικές τους ιδιότητες στην όραση, όμως μια νέα μελέτη έδειξε ότι είναι ωφέλιμα και για το σπέρμα.

Ο λόγος για τα καρότα, τα οποία, σύμφωνα με επιστήμονες από το Χάρβαρντ, βελτιώνουν σημαντικά την ποιότητα του σπέρματος, χάρη στα καροτενοειδή που περιέχουν, δηλαδή τις ουσίες που τους δίνουν το πορτοκαλί χρώμα.

Οπως αναφέρουν οι επιστήμονες στην έκθεσή τους, οι τροφές που περιέχουν καροτενοειδή βελτιώνουν σημαντικά την «κινητικότητα» των σπερματοζωαρίων, δηλαδή την ικανότητά τους να φτάνουν ταχύτερα προς τα ωάρια.

Οι γονείς που βιώνουν αρκετό στρες έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν παχύσαρκα παιδιά, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Επιστήμονες στον Καναδά ανακάλυψαν ότι τα παιδιά των αγχωτικών γονιών έχουν μεγαλύτερο δείκτη σωματικής μάζας, καθώς το βάρους τους αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό και συγκεκριμένα κατά 7% πιο γρήγορα από ό,τι οι συνομήλικοί τους.

Όπως είπε ο δρ Ketan Shankardass, από την ομάδα των ερευνητών, αν αυτό δεν σταματήσει κατά την παιδική ηλικία και μάλιστα όσο πιο νωρίς γίνεται, το βάρος μπορεί να φτάσει στο μέλλον σε επικίνδυνα για την υγεία επίπεδα.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό δεν είναι σαφής.

Μια σημαντική ανακάλυψη που φαίνεται ότι θα οδηγήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση αρκετών μορφών καρκίνου, όπως ο καρκίνος του μαστού και η λευχαιμία, ανακοίνωσαν επιστήμονες στη Βρετανία.

Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Sanger, που βρίσκεται κοντά στο Κέμπριτζ, εντόπισαν ένα γονίδιο που ενισχύει τον σχηματισμό όγκων σχεδόν σε όλες τις μορφές καρκίνου, γεγονός που θεωρείται καινοτομία στον τομέα αντιμετώπισης της ασθένειας.

Το γονίδιο φέρει την ονομασία CUX1 και σύμφωνα με τους επιστήμονες θα εντοπίζεται με μια ειδική εξέταση, η οποία δεν αποκλείεται να είναι έτοιμη σε διάστημα περίπου δύο ετών από σήμερα. Έτσι, οι γιατροί θα έχουν τη δυνατότητα να χορηγούν τα κατάλληλα φάρμακα που θα επιβραδύνουν την ανάπτυξη των όγκων, ανεξάρτητα από το είδος του καρκίνου που έχει προσβάλει τον ασθενή.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανακάλυψη αυτή θα δώσει ελπίδα σε χιλιάδες άτομα που πάσχουν από καρκίνο, εξαιτίας του οποίου μόνο στη Βρετανία χάνουν τη ζωή τους 150.000 άνθρωποι – ή αλλιώς ένας άνθρωπος κάθε τέσσερα λεπτά. «Η ανακάλυψη αυτή θα μας βοηθήσει να χορηγήσουμε αυτά τα φάρμακα σε περισσότερους ασθενείς, οι οποίοι όχι μόνο θα ωφεληθούν από αυτά, αλλά επιπλέον, όπως προκύπτει, η κατάστασή τους θα παρουσιάσει πολύ σημαντική βελτίωση», ανέφερε ο καθηγητής Paul Workman.

Ελπίδα για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας δίνει μια νέα μέθοδος που ανέπτυξαν ομογενείς επιστήμονες στις ΗΠΑ και η οποία εντοπίζει την πάθηση στα πολύ αρχικά της στάδια, προτού καν εμφανιστούν τα συμπτώματά της στο σώμα!

Η δρ Κατερίνα Ακασόγλου από το Ινστιτούτο Gladstone και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο ανέπτυξαν μαζί με την ομάδα της μια μέθοδο που εντοπίζει μια πρωτεΐνη στον εγκέφαλο, η οποία λέγεται θρομβίνη και ανιχνεύεται όταν η σκλήρυνση βρίσκεται στα πρώτα της στάδια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτή ακριβώς η ενεργοποίηση της θρομβίνης συνδέεται με τη σοβαρότητα της ασθένειας, γεγονός που τους οδήγησε στην ανάπτυξη μιας μεθόδου που θα εντοπίζει την πάθηση προτού εμφανιστεί και καταστρέψει την καθημερινή ζωή των ασθενών.

Οπως εξήγησαν οι επιστήμονες, σε κάποιες περιπτώσεις η σκλήρυνση εμφανίζεται αργά και σταδιακά, ενώ σε κάποιες άλλες χτυπά ξαφνικά, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία προειδοποίηση. Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ένα κοινό στοιχείο: το γεγονός ότι η ασθένεια προτού εμφανιστεί υπάρχει στον οργανισμό αλλά πολύ καλά κρυμμένη, με αποτέλεσμα να μην εντοπίζεται ούτε από τις πιο εξελιγμένες μεθόδους που υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Ωστόσο με τη νέα μέθοδο η πάθηση θα εντοπίζεται μέσω ενός μοριακού αισθητήρα που ανέπτυξαν οι ομογενείς επιστήμονες, οι οποίοι πέρυσι είχαν εντοπίσει ένα άλλο σημαντικό βήμα στην εξέλιξη της πάθησης. Πρόκειται για τη διακοπή του αιματοεγκεφαλικού φραγμού, δηλαδή του κυτταρικού φραγμού που περιορίζει την είσοδο ουσιών στον εγκέφαλο.

Στην περίπτωση της σκλήρυνσης, όταν συμβαίνει αυτό, εισέρχεται στον εγκέφαλο μια πρωτεΐνη που λέγεται ινοδωγόνο και προκαλεί μια αντίδραση του ανοσοποιητικού, η οποία οδηγεί στην εκφύλιση της μυελίνης των νευρικών κυττάρων.

Σύμφωνα με τον δρα Δημήτρη Ντάβαλο, τα αποτελέσματα της μελέτης για τη θρομβίνη δείχνουν ότι τα επίπεδά της στον εγκέφαλο αποτελούν σημαντική ένδειξη για τον έγκαιρο εντοπισμό της ασθένειας. Η επιστημονική έκθεση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Annals of Neurology».

Μύθος είναι, σύμφωνα με νέα καναδική μελέτη, η άποψη ότι οι παχύσαρκοι μπορεί να είναι και υγιείς.

Ερευνητές από το νοσοκομείο Mount Sinai μελέτησαν τα αποτελέσματα που προέκυψαν από προηγούμενες έρευνες στις οποίες είχαν συμμετάσχει περίπου 60.000 άτομα και διαπίστωσαν ότι το υπερβολικά μεγάλο σωματικό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής από διάφορες ασθένειες, ακόμη και όταν τα επίπεδα της χοληστερόλης, της αρτηριακή πίεσης και των σακχάρων στο αίμα είναι χαμηλά.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Annals of Internal Medicine» και τονίζουν ότι τα άτομα που είναι παχύσαρκα θα πρέπει να χάσουν βάρος ακόμη και όταν είναι μεταβολικά υγιή.

Όπως γράφουν οι ερευνητές από το Ίδρυμα Lunenfeld-Tanenbaum του Νοσοκομείου Mount Sinai, στο Τορόντο, ακόμα και οι παχύσαρκοι εθελοντές δίχως τους προαναφερθέντες παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου είχαν αυξημένες πιθανότητες καρδιοπάθειας και πρόωρου θανάτου σε σύγκριση με όσους είχαν φυσιολογικό σωματικό βάρος.

Ανάλογο αυξημένο κίνδυνο διέτρεχαν και οι αδύνατοι εθελοντές, οι οποίοι όμως παρουσίαζαν μεταβολικά προβλήματα, όπως η υπέρταση, η μειωμένη καλή (HDL) χοληστερόλη και ο διαβήτης.

«Τα στοιχεία μας υποδηλώνουν ότι τόσο οι παχύσαρκοι αλλά μεταβολικώς υγιείς άνθρωποι, όσο και οι παχύσαρκοι και οι αδύνατοι που είναι μεταβολικώς ασθενείς, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ράβι Ρετνακαράν, ενδοκρινολόγος στο Mount Sinai.

«Αυτό εγείρει σοβαρές υπόνοιες ότι υγιής παχυσαρκία δεν υπάρχει, αλλά αντιθέτως είναι ένας μύθος που επιμένει στον χρόνο», πρόσθεσε.

Μέσα από την κίνηση των ματιών μπορούν να διαγνώσουν οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας ειδικές κάμερες, το ενδεχόμενο να πάσχει κανείς από συγκεκριμένες ψυχικές ασθένειες! Η νέα μέθοδος θεωρείται πως μπορεί να διαγνώσει τη σχιζοφρένεια, την διπολική διαταραχή και την βαριά κατάθλιψη μέσα σε 30 λεπτά και με ακρίβεια που αγγίζει το 95%.

Η θεωρία πίσω από τη συγκεκριμένη μέθοδο είναι πολλή παλιά και υποστηρίζει ότι οι «μη φυσιολογικοί» τρόποι για να κοιτούμε τα αντικείμενα συσχετίζονται με ψυχωτικές συμπεριφορές.

Οι καθηγητές Φίλιπ Μπένσον και Ντέιβιντ Σεν Κλερ από το πανεπιστήμιο του Αμπερντίν, καθώς και ο επενδυτής Μαχντού Νέιρ που αναπτύσσουν τη σχετική έρευνα, πιστεύουν πως αυτό ισχύει στην πράξη για τους ασθενείς με τις παραπάνω παθήσεις.

Συγκεκριμένα, όσοι πάσχουν από σχιζοφρένεια φέρονται να εξερευνούν λιγότερο επισταμένα στο σύνολό τους τις εικόνες στις οποίες υποβάλλονται στη διάρκεια της εξέτασης, ενώ εστιάζουν για περισσότερο χρόνο σε συγκεκριμένα κεντρικά σημεία των εικόνων.

Άλλες περισσότερο ανεπαίσθητες διαφορές στην παρατήρηση, παρουσιάζουν οι καταθλιπτικοί και όσοι πάσχουν από διπολική διαταραχή.

Η μέθοδος, που χρησιμοποιεί ειδικές κάμερες οι οποίιες παρακολουθούν πιστά την κίνηση των ματιών των εξεταζόμενων την ώρα που παρατηρούν συγκεκριμένες εικόνες, θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάγνωση, εκεί που συχνά αποτυγχάνουν οι εξετάσεις σάρωσης του εγκεφάλου και τα τεστ DNA.

Μια απρόσμενη ανακάλυψη σε σχέση με το συκώτι και τον τρόπο με τον οποίο οι ασθένειες που το προσβάλλουν επηρεάζουν το υπόλοιπο σώμα, έκαναν επιστήμονες στη Δανία.

Ερευνητές από το Τμήμα Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Νότιας Δανίας ανακάλυψαν ότι το συκώτι επικοινωνεί με το δέρμα, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει τον μεταβολισμό στο ήπαρ. Η διαπίστωση αυτή έγινε κατά τη διάρκεια μελέτης σε ποντίκια και εξέπληξε τους επιστήμονες, καθώς το αντικείμενο της μελέτης τους ήταν διαφορετικό. Ωστόσο, παρατήρησαν ότι εκείνα από τα οποία έλειπε μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη είχαν πιο λιπαρό τρίχωμα και παρουσίαζαν δυσκολία στο να απογαλακτιστούν.

Επίσης, κατά την περίοδο εκείνη έπαιρναν λιγότερο βάρος σε σχέση με τα υπόλοιπα, το τρίχωμά τους έχανε περισσότερη ποσότητα νερού, ενώ συγκέντρωναν αρκετό λίπος στο συκώτι τους. Για να κατανοήσουν τι συνέβαινε, κάλυψαν το τρίχωμα αυτών των ποντικιών με βαζελίνη, η οποία διατηρεί το νερό και δεν το αφήνει να φύγει και διαπίστωσαν ότι σ’ αυτήν την περίπτωση το λίπος που υπήρχε στο συκώτι εξαφανίστηκε.

Η ανακάλυψη αυτή έδειξε στους επιστήμονες ότι το δέρμα «μιλάει» κατά κάποιον τρόπο με το συκώτι, γεγονός που μαρτυρά ότι οι ασθένειες που εμφανίζονται στο συκώτι έχουν άμεση σχέση με το δέρμα και αντιστρόφως.

Μια απρόσμενη ανακάλυψη σε ό,τι αφορά τα κύτταρα του ανθρώπινου δέρματος ανοίγει τον δρόμο για την καλύτερη αντιμετώπιση των μολύνσεων, ακόμη και του καρκίνου του δέρματος. Επιστήμονες στις ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι ένας τύπος κυττάρων του ανοσοποιητικού, που αντιδρά πρώτος όταν το δέρμα δέχεται επιθέσεις από μικρόβια και ασθένειες, στην πραγματικότητα έχει και μια δεύτερη μορφή, η οποία σχηματίζει ένα στρώμα του δέρματος που μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστό! Τα κύτταρα αυτά ονομάζονται «κύτταρα του Langerhans» και είναι δενδριτικά κύτταρα που ανήκουν στα φαγοκύτταρα, δηλαδή, έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν ιούς και ξένους εισβολείς. Επίσης, μπορούν να μετακινούνται και να προειδοποιούν τα υπόλοιπα ανοσοκύτταρα για τους κινδύνους που απειλούν το δέρμα.

Τα κύτταρα του Langerhans βρίσκονται σε όλες τις στιβάδες της επιδερμίδας και μπορούν να διεγείρουν την παραγωγή κάποιων λεμφοκυττάρων. Η δράση τους μειώνεται σημαντικά όταν υπάρχει υπερβολική έκθεση στην ακτινοβολία UV, όμως σε καταστάσεις ανάγκης παράγονται εκ νέου από τον μυελό των οστών. Ομως όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τα νέα κύτταρα δεν είναι ίδια, γεγονός που εξηγεί τον λόγο για τον οποίο κάποια φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί για να ενισχύουν τη δράση τους δεν παρουσιάζουν την αναμενόμενη αποτελεσματικότητα.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών Walter and Eliza Hall στην Αυστραλία, οι οποίοι μέχρι πρότινος πίστευαν ότι τα κύτταρα αυτά έχουν μια δεύτερη μορφή που είναι γενετικά όμοια, άρα προφανώς παρουσιάζει και όμοια δράση. Ωστόσο με έκπληξη ανακάλυψαν ότι μάλλον λειτουργούν διαφορετικά, γεγονός που μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην αντιμετώπιση των δερματικών μολύνσεων και του καρκίνου.

«Κάποιες κλινικές δοκιμές φαρμάκων για τις μολύνσεις δεν παρουσίασαν τα αποτελέσματα που περίμεναν οι επιστήμονες. Η ανακάλυψή μας μπορεί να εξηγήσει για ποιο λόγο συνέβη αυτό» ανέφερε ο δρ Stephen Nutt, προσθέτοντας ότι η έρευνά τους, που συνεχίζεται αυτόν τον καιρό, ίσως τους οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων και πραγματικά αποτελεσματικών θεραπειών.

Τον δρόμο για τη δημιουργία ενός ανδρικού αντισυλληπτικού χαπιού άνοιξαν επιστήμονες στην Αυστραλία, οι οποίοι ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο για να μπλοκάρουν τη μεταφορά των σπερματοζωαρίων στο σπερματικό υγρό.

Όπως αναφέρουν στην έκθεσή τους, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αυτό μπορεί να συμβεί με την απενεργοποίηση δύο πρωτεϊνών που υπάρχουν στα μυικά κύτταρα που ενισχύουν τη μεταφορά του σπέρματος, χωρίς να επηρεάζεται αρνητικά η σεξουαλική λειτουργία του άνδρα και χωρίς να απαιτείται χειρουργική επέμβαση.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η οποία έγινε σε ποντίκια, η απουσία αυτών των δύο πρωτεϊνών προκαλούν στείρωση χωρίς παρενέργειες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει τους επιστήμονες στη δημιουργία ενός ανδρικού αντισυλληπτικού χαπιού. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης, δρ Sabatino Ventura, υπάρχει ήδη ένα φάρμακο που μπλοκάρει τη μία από τις δύο πρωτεΐνες, θα πρέπει όμως να βρεθεί και κάποια χημική ουσία που θα μπλοκάρει τη δεύτερη, ώστε να δημιουργηθεί ένα φάρμακο που θα απενεργοποιεί και τις δύο.

Όταν συμβεί αυτό, το ανδρικό αντισυλληπτικό θα είναι γεγονός το αργότερο σε διάστημα δέκα ετών.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Μόνας σε συνεργασία με επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Μελβούρνης και Λέσεστερ, ενώ τα αποτελέσματά της δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Science.